Om half 9 stond ik op. De bakker ging op dat moment open. Ik haalde 2 stokbrood. Er dekten de tafel en ontbeten. De rest van de ochtend utterden we wat. Om 2 uur waren we klaar met de voor Spaanse begrippen sobere lunch.
We reden met de auto naar
Pillarno, waar we in het zonnetje over de
Sendo Verde de Agua door het heuvelland langs het kanaaltje een dat overstaken. Daar was het kanaaltje een aquaduct.
Aan de overzijde van het dal beklommen we een flinke heuvel, waarna we langs een hellingbos afdaalden.
Ana raakte in een geanimeerd gesprek met 2 Spaanse vrouwen, die in een mooi huis langs de route woonden. Ze kletsten in rap Spaans en concludeerden, dat ze in
een klein Paraiso woonden. Ik kon hen geen ongelijk geven.
Na dit gesprek bij de volle sinaasappelboom daalden we verder af.
We wandelden naar Pillarno, waar we op het terras van de bij een grot gelegen café wat dronken op deze heerlijke lentedag.
We wandelden de laatste kilometer naar de auto toe en reden via slingerwegen naar La Callezuela. We parkeerden de auto voor het stembureau op deze verkiezingsdag voor
de Cortes, het Spaanse parlement.
We wandelden een rondje door het leuke plaatsje. Ada en ik werden herkend door de eigenaresse van de bloemenwinkel in Las Vegas.
Bij het verlaten van
La Callezuela haalden we water bij een bron. Het tappen van een zestal flessen ging een Spanjaard niet snel genoeg. Zonder iets te zeggen reed hij boos weg, terwijl Siebe en Ada de flessen vulden met bronwater.
Via La Laguna reden we door het heuvelland terug naar Las Vegas, waar we om half 7 bepakt en bezakt de trap op liepen. We aten om half 9 een linzenschotel.
We hadden geen spelletjesavond, maar pakten alles in voor de terugreis en gingen op tijd naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten