Een pittig windje

Gisteren kwam onze kleinzoon een nachtje logeren. Als grootouders pas je je programma daar op aan. Met alle liefde. Dat kostte geen enkele moeite, want Faas ging na het eten om half 8 naar bed en sliep tot vanmorgen 7 uur.
Vanmorgen ging hij lekker in bad en opa ging met hem wandelen. Kortom, dat waren twee heerlijke dagen. Na de lunch ging hij weer met zijn ouders mee.

Nu vierde een schoonzus van ons haar verjaardag. Ada had nog veel werk te doen op de volkstuin. Dit losten we samen op: Ada ging naar de tuin, ik ging naar de verjaardag. Met de wind in de rug ging dat erg makkelijk.

In Nieuw-Vennep fietste ik langs de velden van S.V. DIOS. Deze week maakte Ludovit Reis de overstap naar Barcelona. Een droomtransfer. 

Deze speler van F.C. Groningen begon zijn voetballoopbaan bij DIOS. Ik ook. Alleen mijn droomtransfer bleef achterwege. Zou het dan toch aan mijn spelinzicht liggen?

Het was bij Paul en Trudy in de tuin erg gezellig. Bijna al mijn broers en zussen waren er. Na 2 uur gezellig bijkletsen bij een natje en een droogje, wachtte de terugweg mij. Met een flinke tegenwind. Het spreekt voor zich, dat ik over de terugweg een half uur langer deed dan over de heenweg. Bij de spoorwegovergang vatte een mij tegemoetkomende fietser het bondig samen: "Een pittig windje!"