Intimiteitsvacuüm

Soms stuit je op woorden, waarvan je denkt: "Hier kan ik wat mee."
In Trouw dook afgelopen week het woord "intimiteitsvacuüm" op. Het ging over Marco Borsato, die niet gewoon vreemd ging, maar een intimiteitsvacuüm oploste.

Ik bekijk "De meeste dromen zijn bedrog" ineens met heel andere ogen....
Zelf heb ik totaal geen last van een intimiteitsvacuüm. Onze trouwdag begon met nachtvorst.

Op klomphoogte kwam het bijna tot matige vorst.

In de echtelijke sponde lagen we te ronken. Ik droomde over onze onvervangbare vriend Tim de Beer, die 30 maanden geleden is overleden. We kwamen elkaar tegen op een terras, waar we een biertje met elkaar dronken.

Het gemis van Tim zal ik de rest van mijn leven met me meedragen. Een unieke vriend met geniale invallen.
Na samen met mijn vrouw te hebben ontbeten, ging zij naar de volkstuin, terwijl ik bij "De Helianth" boodschappen ging doen. Op deze zonnige zaterdag voelde je het warmer worden, dus ik fietste niet linea recta naar mijn schoonouders, maar reed met een kleine omweg naar hen toe. Even genieten van de zon op mijn huid.

Daarna trapte ik naar huis, waar ik een lunchpakket klaarmaakte, dat ik op de volkstuin met Ada nuttigde op het warmst van de dag.

Met een bodem in de maag fietste ik naar de Kniplaan toe, waar ik om half 2 met Hans Boers had afgesproken voor onze wekelijkse trainingsloop. We liepen het rondje door de Vlietlanden van 9 kilometer. De laatste anderhalve kilometer kwamen we langs de Vogelplas, waar het 5 weken geleden wemelde van de ijsvogels.

Op het fietspad langs de Kniplaan zagen we een paar vogelaars met telelenzen staan. We liepen naar hen toe en zagen een valk boven onze hoofden wegvliegen.
Ik vroeg aan hen: "Is hier wat bijzonders te zien?"
"Ja", kregen we als antwoord: "Een torenvalk."
Wij hadden de torenvalk reeds gezien, dus niets gemist. 

De Vogelplas deed zijn naam dus eer aan.
Terug bij de fietsen trokken we onze jassen aan. ik fietste nog een stukje met Hans op om via de Northeylaan naar de Velostrada te rijden. In de tunnel onder het spoor bij de Horstlaan was een ongeluk gebeurd. Een ambulance en een paar politiewagens waren reeds aanwezig. In de tunnel moesten we dus wandelen.
Weer thuis begroette ik mijn vrouw, die een webinar volgde.

Na al die jaren heb ik totaal geen last van een intimiteitsvacuüm. Integendeel. Ik ga Ada steeds meer waarderen. En ik ben nog steeds stapelgek op haar!