100 ronden en een ereronde

Na de prachtige natuurijsperiode hervond mijn schaatsseizoen een nieuw ritme.

Op dinsdagmorgen en donderdagmiddag reisde ik af naar Den Haag, waar ik op De Uithof anderhalf uur of 70 minuten ging schaatsen. Deze week is de laatste week van het schaatsseizoen.
Ik fietste vanmorgen naar café "Cronesteyn",waar ik om half 10 werd opgepikt door Frits van Huis. Samen reden we naar Den Haag Zuid, waar we onze schaatsen aantrokken en begonnen aan onze schaatstocht. Frits is sneller dan deze diesel en hij deed een intervaltraining. Zelf deed ik een poging om de laatste keer van dit seizoen 100 rondjes te rijden.
Dat lukte heel aardig. Technisch liep het lekker zolang ik geconcentreerd bleef schaatsen. Maar bij 40 kilometer schaatsen sluipen er af en toe wat slordigheden in. De focus is dan wat verslapt en je moet jezelf weer tot de orde roepen.

Zo kun je weer terugkeren naar de drukopbouw op het juiste punt en een goede zijwaartse afzet. Je rijdt dan een paar rondjes iets langzamer, maar daarna ga je juist weer wat harder. De snelheid moet immers uit de techniek komen.
Na ruim 90 rondjes kwamen er een paar schaatsers achter met schaatsen. Zij complimenteerden me met het in een vrijwel vlak schema rijden van 100 rondjes. Precies op tijd had ik de 40 kilometer volbracht en had ik nog net tijd om een ereronde te rijden, zodat de teller op 101 uitkwam.

Na afloop sprak ik nog met een andere schaatser op De Uithof, die ook een sportblog heeft: Spelen en werken. Binnenkort zal ik op dit blog er wat meer aandacht aan besteden, want er staan voor schaatsers heel interessante wetenswaardigheden in.

Voor de Afrikaanse kampioen zat het schaatsseizoen er op. Zelf geef ik donderdagmiddag nog een laatste schaatsles. Daarna begint mijn lenteseizoen en worden de ijzers ingeruild voor de hardloopschoenen.

Na thuis geluncht te hebben fietste ik naar de volkstuin, waar ik thee dronk met mijn vrouw en haar vader. In het zonnetje was het prima uit te houden.

Hopelijk is dit een voorbode van een mooie lente.