Henk Hakker memorial

Na een afwezigheid van 2 jaar stond de Henk Hakker memorial weer een keer op het programma. Een heuse duurloop van 30 kilometer.

Vanmorgen zat ik om half 9 op de fiets om me in te schrijven voor deze trainingsloop als voorbereiding op de Leiden Marathon.

Na de rustdag van vrijdag kwam er gisteren nog eentje overheen. Mijn vrouw was jarig en vanaf 11 uur hadden we familiebezoek. Maar voor het zover was, kon onze logerende kleinzoon de loftrompet steken over zijn oma.

Goed voorbeeld doet goed volgen. Tot in Scandinavië toe werd zijn voorbeeld gevolgd.

De echo's weerkaatsten nog lang.

Het was gezellig, maar aan trainingsactiviteiten kwam ik gisteren niet toe. Maar dat was helemaal niet erg blijkend dit artikel over rust op Running.nl.
Het was vanmorgen zonnig, maar aardig fris.

Vooral door de matige noordoostenwind voelde het kouder aan.

Bij aankomst bij de Leiden Road Runners Club zag ik Eef Plugge, met wie ik afgelopen seizoenen samen met de onlangs overleden Aad van Tol schaatsles gaf in de Leidse IJshal.

Ik schreef me in in de kantine en met startnummer 30120 vertrok ik naar de kleedkamers. Daar trok ik mijn zweethemd uit, daar ik inschatte, dat dit al snel te warm zou zijn. 
Bij het inschrijven stond voor mij de vrouw, die later de Henk Hakker memorial zou winnen. De vrouw achter de tafel had de lachers op de hand, toen zij de achternaam van de winnares hoorde: "Langeweg, hoe toepasselijk voor de langste afstand!"

Het deelnemersveld van 12 lopers vertrok voor de 30 kilometer.

Eerst liepen we een rondje van ruim 3 kilometer om de sportvelden en het bouwterrein van Zwembad & IJshal "De Vliet".

Daarna liepen we via de Oostvlietweg naar de Vlietlanden, waar we een tweetal rondjes van 11 kilometer af zouden leggen. Dat rondje omvatte ook de Vogelplas, waar we in goede winters al vrij snel op natuurijs kunnen schaatsen.

De eerste ronde liep ik samen met een loper uit Ter Aar, die me wees op de 30 aan de kant van de weg.

Hij was echter duidelijk een snellere loper dan deze diesel en dat merkte ik, toen hij de kop overnam. Het tempo ging sluipenderwijs omhoog en dat ging ik halverwege in mijn kuiten voelen. Het enige antwoord was temporiseren, hetgeen inderdaad goed bleek te werken. In de tweede helft pakte hij 10 minuten op mij.

Bij de Vogelplas nam ik bij de drinkpost beide rondjes een energiegelletje en dronk ik water en de helft van de sportdrank, die Eef in zijn fietstas speciaal voor mij had meegenomen.
In het laatste lange stuk langs de Vliet werd ik ingehaald door 2 mannen, die ook de 30 kilometer liepen. Zodoende werd ik de laatste man.

Denk nu niet, dat ik totaal ingestort was. Ik finishte in 2.59.00, waarmee mijn doel om onder de 3 uur te eindigen, gelukt was. 
Na mij zouden nog 3 vrouwen de 30 kilometer volbrengen. Twee van hen debuteren in mei op de klassieke 42.195 meter.

Van diverse kanten hoorde ik, dat men ervoor zou tekenen, als het over 3 weken net zulk weer is als vandaag. Ondanks windkracht 4 sluit ik me hier volledig bij aan. Het was heerlijk loopweer langs de Vliet en bij de Vlietlanden.
.