Wauw!!!!

De dag kon niet meer stuk, toen ik voor het ontbijt een appje binnenkreeg met een link naar Schaatsen.nl, waardoor je uitkwam bij het artikel "Wauw!", klinkt het bij het zien van IJshal de Vliet van Carl Mureau, van wie ook de foto's zijn, die gemaakt zijn op de relatiedag van De Vries en Verburg.



Het enthousiasme spat er vanaf, en dat is volkomen terecht, want we hebben in Leiden een nieuwe standaard gezet op het gebied van energiezuinig schaatsen.

Als schaatser van (Alternatieve) Elfstedentochten probeer je trouwens ook zo zuinig mogelijk met je energie om te gaan, maar dit terzijde.

Jos Arts en Willem van Vliet worden aangeduid met twee drijvende krachten achter IJshal De Vliet en dat is volkomen terecht. Nu heb ik ook heel wat uren gemaakt om de nieuwe ijsbaan gebruiksklaar te maken, maar laat ik het klip en klaar stellen: Jos en Willem hebben véél en véél meer uren gemaakt dan deze vrijwilliger en ik durf de stelling aan, dat zonder dit duo IJshal De Vliet niet tot stand zou zijn gekomen.
Derhalve, hulde voor dit duo of om met Kate Bush te spreken: Wauw!!!

Pardon, Wow!!!!
Met een euforisch gevoel fietste ik vanmorgen naar de Marie Diebenplaats, waar ik met Ted Onderwater verder ging met de funbaan. We begonnen met het platslaan van de oneffenheden met een hamer, waarna we met een gieter de geboorde gaatjes van gisteren opvulden.
Intussen waren er zoveel vrijwilligers om te komen helpen, dat er te weinig bezems en dweilen waren. Ik liep naar de kantine, waar ik deze van hen leende, zodat er nog een paar vrijwilligers aan de slag konden gaan. Want dat is het grote voordeel van vrijwilligers, die de ijsbaan goeddeels draaiende houden: het is ONZE ijsbaan!

De gemeente Leiden heeft veel geld neergeteld voor deze prachtige baan, waarvoor onze hartelijke dank, en dan is het normaal, dat je als schaatser ook je handen uit de mouwen steekt om zelf een steentje bij te dragen.
Na de koffie- en theepauze gingen Ted en ik naar boven om de stalagmieten tegen de kussens van de 250-meterbaan met een hamer te pletten, waarna met stoffer en blik de brokken en brokjes ijs van de spiegelgladde ijsbaan te verwijderen.



We waren halverwege de baan, toen er wederom gedweild werd. Dan mag er niemand op de baan zijn, dus het was een mooi moment om te gaan pauzeren. Na de lunchpauze maakten we de klus af.
De 250-meterbaan lag er als een spiegel bij. Van ijsmeester Wiemer Sjoerdsma mochten we gaan schaatsen. Laat ik nou net mijn schaatsen bij me hebben....

In mijn eentje reed ik  over het supergladde ijs. Het ijs was net zo goed als op de voormalige Ton Menken IJsbaan.

Halverwege de 50 rondjes kwam vrijwillig ijsmeester Jan van der Haas ook het ijs op.

We waren het roerend met elkaar eens: het ijs in IJshal De Vliet glijdt geweldig. En zo eindigde de dag zoals hij begon. Met een enthousiast Wauw!!!!