Sjas patat

Bij het wielrennen hoor je de term "Sjas patat" wel eens langskomen. Daarmee bedoelt met een renner, die in zijn eentje tussen het peloton en de kopgroep rijdt. De uitdrukking komt oorspronkelijk uit het Frans: "Chasse patate".

Vandaag stond mijn sportdag in het teken van patat. We zouden vanmiddag de schaatstraining  van de IJVL in de Leidse IJshal afsluiten met het uitreiken van de schaatsdiploma's. Een vrij jonge traditie daarbij is, dat we gezamenlijk met de kinderen patat eten in de kantine van de IJshal.
Voordat het zo ver was, mocht ik voor de laatste keer dit seizoen een schaatsles verzorgen. Het thema lag voor de hand: patat.
We begonnen met een paar rondjes patat eten aan een tafel. De eerste oefeningen in diep zitten.
Aansluitend reden we een paar rondjes met een dienblad vol patat. Een prima balansoefening.
Helaas was er toch wat patat van het dienblad afgevallen. Dat moest opgeraapt worden.Door door je knieën te zakken rijd je veel dieper dan normaal. Niet verklappen hoor!
Alle van het ijs geraapte virtuele patat werd in een grote zak gedaan. Met deze zak op de rug schaatste je een paar rondjes. De befaamde "kattenrug" bij het schaatsen.

Door het vele eten had iedereen een volle maag. Dat werd een paar rondjes schaatsen met een bolle buik. Ongemerkt schaats je dan met je gewicht achter op de schaats, precies zoals het hoort. Niet verder vertellen hoor!
Daarna moest iedereen een rondje naar de w.c. sprinten. Start en snelheid geoefend.
Wat een pech. Deze w.c. was bezet. Nog een rondje sprinten.

De nood was nu zo hoog, dat de kinderen de broekspijpen aan de achterzijde vlak boven de enkel vast moesten houden om te voorkomen, dat de inhoud uit de broekspijp zou lopen.

Deze oefening is niet fijn als je snel wil schaatsen, maar draagt wel perfectie in zich. Je zit diep en je hebt de druk achterop je ijzers.
Daarna kon men zich een paar rondjes terugtrekken op het toilet, terwijl er een boek werd gelezen. Inderdaad, wederom diep zitten.
Er volgde een rondje billen afvegen. Ongemerkt hadden de kinderen vrijwel de hele ronden de armen op de rug, waarbij een hand wat kleine bewegingen maakte.
In deze tijd van het coronavirus volgde een paar rondjes handen wassen. Een slinkse balansoefening.

De slotronde reden we als een lange slang, waarbij ik de 9 kinderen trok. Zo kwamen we uit bij ijsmeester Piet Schip, die we konden bedanken, voor het goede ijs, dat hij weer verzorgd had.
En daarna konden we eindelijk aan de patat....