Bollen pellen in Spanje

Met wat kleine onderbrekingen heb ik geslapen tot 8 uur. Na ons gewassen te hebben, ontbeten we samen. Siebe en Ana gingen helpen bij het vaccineren van de koeien in de wei en vertrokken met de auto. Ada ging zich uitleven in de tuin. Ik hielp met het vrijmaken van stukken gras, waar op de kale stukken goudsbloemenzaad werd uitgestrooid.

Als kers op de taart mocht ik bollen pellen. In mijn jeugdjaren heb ik dat onder het toeziend oog van mijn broer Kees op menige zomerdag gedaan.

Maar nooit in mijn leven had ik kunnen bevroeden, dat ik ooit nog eens bollen zou pellen in Spanje.
Net zo min, als dat ik zou gaan helpen bij het zoeken naar een mobieltje in een weiland. Het lijkt een speld in een hooiberg, maar gelukkig lukte dit ook.

We dronken koffie en thee, terwijl Ana en Siebe ontbeten. Daarna gingen we naar Nava, waar we kort over de koeienmarkt liepen om daarna over de zaterdagmarkt om tenslotte bij Alimerka flink wat boodschappen in te slaan.
Thuisgekomen lunchten we, waarna Siebe en ik keken naar de door Simon Yates gewonnen Giro-etappe. Daarna gingen we wandelen.

Langs de spoorlijn liepen we naar El Remediu. Onderweg genoten we van de bloeiende bloemen langs de kant van de weg.
 
Na een rondje om de kerk wandelden we via Cuñella en het steile bospad weer op huis aan.

Onder een grauw wolkendek met prima temperaturen was het een mooie wandeling geweest.
We aten risotto met spinazie, waarna we in de verte gedonder hoorden. Hetgeen klopt. De onweersbui kwam over de bergen en we kregen een behoorlijke bui. Goed voor de tuin.
Om een uur of 10 gingen we naar bed.