El Remediu

Om kwart over 7 werd ik wakker. Na een toiletbezoek trok ik mijn sportkleding aan, nam een magnesiumpil en op een verder nuchtere maag ging ik ruim 5 kilometer hardlopen. Ik liep naar El Remediu toe. Het was nog fris, maar in de zon warmde het tussen half 8 en kwart over 8 aardig op.

Over de glooiende weg met veel klimmen en dalen had ik al snel een ontmoeting met een tweetal koeien, die op eigen initiatief op de openbare weg het pas gemaaide gras verorberden.



De kerk in El Remediu was een keerpunt, dat al van verre zichtbaar was met zijn prominnte ligging op de heuveltop.

Door de optrekkende mistflarden in het zonlicht was het landschap nog mooier dan anders. Een plezierloop dus!

Na me gedoucht te hebben, schoof ik aan aan de ontbijttafel.
Siebe en Ana gingen in Nava boodschappen doen met de auto, ik ging op de fiets via Paraes en Orizon naar Yebio. Het was een mooie rit geweest.
Thuis haalde ik de droge was van de lijn en hing de nieuwe was op. Daarna gingen we theedrinken.

Rond een uur of 3 aten we aardappels met wortel en vis. Het smaakte prima. Na het eten keken Siebe en ik naar de laatste bergetappe in de Giro d'Italia. Met nog 4 kilometer te gaan wist de Australiër Jai Hindley de 3 seconden achterstand op Richard Carapaz na een splijtende demarrage om te buigen in een voorsprong van anderhalve minuut.

's Avonds zouden we met Marco en Daniela pannenkoeken eten. Daar er niet genoeg eieren waren, fietste ik voor de tweede keer vandaag naar Nava toe, waar ik 12 eieren haalde.

Thuis kon ik verder lezen in "De weg naar Covadonga" van Edwin Winkels. Mijn Vuelta was vandaag 20 kilometer lang.

Ada had intussen "Geheim leven" van Carla de Jong uitgelezen, waarna ze de pannenkoeken bakte. Bij het eten dronk ik een lokaal biertje met de naam "Hostia".  In het Spaans spreek je dit uit als Ostia. Dit is een deelgemeente van Rome. maar in het Spaans betekent het "wauw".

Maar in het Spaans betekent het "wauw"!

Toen we woensdag van Paraes naarViobes wandelden, hadden Siebe en Ana met een Asturiaan gesproken. Die liet diverse keren het woord "ostia" uit zijn mond komen. Ada deed dat de laatste dagen ook een aantal keren. 
Daniele en Marco moesten hartelijk lachen, toen Ada dat weer deed, toen ze de naam van mijn biertje voorlas.

Ana zei hierop: "Ada, dat zo'n keurige vrouw als jij telkens deze krachtterm gebruikt, verbaast ons hogelijk.
"Hostia" betekent letterlijk hostie, maar wordt daarnaast ook gebruikt als krachtterm, vergelijkbaar met, laat ik het netjes zeggen, potverdrie.

Dubbel van het lachen hadden we weer wat geleerd.