Schaatsmuseum of "Schaatsen is de enige bezigheid, waar men met de handen op de rug tot grote prestaties kan komen!"

Vanmorgen fietste ik naar schaatswinkel Jan van der Hoorn in Ter Aar. Na een frisse start van de langste dag was het heerlijk fietsweer.

Om 9 uur reed ik via de Leidse binnenstad, de Munnikenpolder en Hoogmade langs de Wijde Aa naar Woubrugge, vanwaar ik langs de Braassemermeer naar de Langeraarse plassen fietste. Net voorbij Papenveer kwam ik op de sportwinkel aan.

Met een rugzak met 4 paar kluunschaatsen ging ik naar binnen. De ronding moest opnieuw in de 8 ijzers gezet worden. Daarnaast moesten de slijpstenen opnieuw ruw gemaakt worden. Kortom, ik had minstens een uur de tijd  Ik hoefde me niet te vervelen, want de schaatswinkel is tevens een schaatsmuseum.

Jan van der Hoorn, de oprichter, was één van de 5 winnaars van de Elfstedentocht van 1956.

De schaatshistorie van de afgelopen eeuw was in dit voor velen verborgen museum te zien.


Ook een familielid van me was te zien in de permanente tentoonstelling.

Peter Baars, de zoon van mijn nicht Jenny Breed, is zowel Nederlands kampioen marathonschaatsen op kunstijs als op natuurijs en winnaar van de Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee.

Kortom, voor een schaatsliefhebber was hier genoeg te zien, zoals ook deze wijsheid.

Na anderhalf uur in dit schaatsmuseum te hebben doorgebracht, betaalde ik voor de verrichte arbeid en kan ik in het najaar goed beslagen ten ijs komen in de Leidse IJshal.

Het was inmiddels heerlijk fietsweer en ik reed dwars door de Langeraarse plassen.

Via Bilderdam en Leimuiden reed ik naar de Ringvaart, waar ik tijdens Molentochten op geschaatst had.

Zoek de zeven verschillen.


Ik ging bij mijn zus Trees en haar man Cor op bezoek, waar ik in de tuin mijn brood opat. Ook zus Corrie en zwager Henk kwamen op bezoek. 
Via Warmond en Oegstgeest fietste ik naar huis, waar ik via de mail van Rob Pijpers dit beeld uit Soestduinen ontving. 


De langste dag stond in het teken van het schaatsmuseum.