maandag 10 december 2012

Review Schaatsforum

Iedere schaatser kan ik, zeker in tijden dat er natuurijs zit aan te komen of dat het er al is, van harte aanbevelen om op Schaatsforum te kijken.
Daarnaast staan op Schaatsforum ook veel andere voor schaatsers interessante discussies, zoals over techniek, training en materiaal.
Een van de onderwerpen is de rubriek Reviews.
Hierin staat deze recensie van "De Elfsteden toch gereden" te lezen.

[Review] Boek: "De Elfsteden toch gereden"
door Sjoerd » zo nov 18, 2012 17:40

Inleiding
Forumlid Bert Breed heeft in eigen beheer een tweede boek uitgegeven "De Elfsteden toch gereden", over de onofficiële Elfstedentocht die hij met een groep op 11 februari 2012 heeft gereden.

Beschrijving
Het was niet mijn plan om snel na het verschijnen van "Molen- en Merentocht" een nieuw schaatsboek te schrijven, maar soms loopt het in het leven net even anders.
Het was een bijzondere winter. De combinatie nat, zacht en zonnig is vrij uniek en zeker, dat zo'n winter ook nog eens gepaard gaat met een flinke koudegolf. Alle kou in deze winter was samengebald in 2 weken.
We konden ons 11 dagen achtereen uitleven op natuurijs, met als onbetwiste hoogtepunt het rijden van de Elfstedentocht. Op eigen houtje, dat wel, want de Tocht der Tochten ging niet door. Geheel in de traditie van deze schaatstocht langs de 11 steden van Fryslân volbrachten we op 11 februari 2012 onze Zelfstedentocht. Zo is de Elfstedentocht ook ooit begonnen: met wat vrienden op 1 dag langs alle Friese steden schaatsen.
Het koude en zonnige weer in deze natuurijsperiode en hoe we onze kilometers maakten op weg naar de start in Boksum is in dit boek beschreven, net als de door ons gereden Tocht der Tochten. Wij hebben met volle teugen genoten van de 200 km naar de Bonkefeart. Hopelijk doet u dat ook bij het lezen van "De Elfsteden toch gereden".

Beoordeling
Het boek begint met de een beschrijving van de tochten die in de aanloop naar de Elfstedentocht zijn gereden. Daarna volgt het verslag van de tocht zelf.

Ook dit boek leest gemakkelijk, wel heeft de schrijver erg veel aandacht voor (persoonlijke) details en worden zeer veel (voor de buitenstaander) onbekende namen genoemd. Mede hierdoor blijft het meer een chronologisch verslag, dan dat het een echt sportverhaal wordt.

Het boek is voor schaatsliefhebbers leuk om te lezen. Zeker degenen die in deze periode ook een poging hebben gewaagd een Zelfstedentocht te rijden.

Geen opmerkingen: