High Tea

Vanmiddag hadden we een High Tea in Maassluis, terwijl in Londen het Engelse parlement duidelijk boven zijn theewater was. De soap van de Brexit duurt dus voort.

Op de dag, dat mijn vrouw en ik elkaar 38 jaar geleden bij de blokkade van Dodewaard hebben leren kennen, fietsten we op deze 19 oktober naar Leiden Centraal om vandaar met de trein en de metro naar Maassluis af te reizen, vanwaar we naar "Monsieur Paul" wandelden.

Het was een kleine reünie met vooral nichten van mijn vrouw. Onder het eten van broodjes zalm, scones en diverse heerlijke zoete hapjes praatte ik veel met mijn zwager Dik over hun vakantie in Schotland en over de reizen naar Ierland, die we allebei in onze jonge jaren gemaakt hadden.

Beiden hadden we "The Ring of Kerry" gedaan.

Uiteraard kwam de Ierse muziek daarbij ook ter sprake.

Ook het Gaelic kwam aan de orde. Wij kunnen er geen touw aan vastknopen, maar de Engelse zangeres Kate Bush gelukkig wel.

Kortom, wij vermaakten ons uitstekend, terwijl de tante, de neef en de nichten oude herinneringen ophaalden. Daar zaten enkele voor mij nieuwe verhalen bij.

Als remedie tegen platvoeten moest Ada met boeken op haar hoofd rondlopen. Als deze bibliothecaris dat eerder had geweten....

Daarnaast bleek mijn vrouw, toen ze net kon fietsen, heel hard te rijden. Dusdanig, dat de omstanders af en toe hun hart vast hielden.

Dus Siebe heeft het niet van een vreemde. Van mij kan hij alleen duurvermogen hebben meegekregen. En zo werd een High Tea nog heel leerzaam ook.