dinsdag 27 juli 2021

Veluwezoom en Utrechtse Heuvelrug

Ik ontwaakte na een droom, waarbij het ijs in de Leidse IJshal net voor een schaatsles voor kinderen smolt en niemand de ijsmeester wilde waarschuwen. Een nachtmerrie dus.
Ik was meteen klaarwakker. Daar mijn vrouw nog sliep, ging ik verder lezen in de vakliteratuur voor fietsers: "Geel" van Mart Smeets.

Een half uur later werd de schone slaapster wakker. Samen liepen we richting toiletgebouw. In het kortgeknipte gras was het dauwtrappen.
We ontbeten eerst, zodat de tent droog kon stomen. Om kwart over 9 verlieten we camping "Reeëndal".
Via Loenen trapten we naar de plek, waar we de route naar de Posbank op konden pakken. Het eerste deel was vooral klimmen. Met een fiets met bepakking kostte de eerste paar kilometer enige moeite, maar daarna zat ik in de klimcadans. 
De Veluwezoom is erg mooi. Vandaag kreeg het een extra accent door het gefilterde zonlicht op deze halfbewolkte dag.

De eerste kilometers door het bos waren vrij rustig, maar naarmate we dichter bij de Posbank kwamen, werd het steeds drukker. Vooral wielrenners, waarbij we opvallend veel Boretti-wielershirtjes zagen.

Om kwart over 10 kwamen we langs de "Carolina Hoeve". We besloten dit terras te bezoeken. Met een cappuccino, een koude chocolademelk en 2 taartjes hadden we voldoende energie getankt voor de klim naar de top van de Posbank.

Dat deden we via de Midden-Nederlandroute. De LF4B bracht ons over fietspaden naar de plek van bestemming.

Hier reden honderden wielrenners. Om van het uitzicht te genieten, wandelden we een stuk de heide op. Het voelde, alsof je in het buitenland was.

Daar we de top via de makkelijke kant bereikt hadden, daalden we een stukje af richting haarspeldbochten. Zo kwamen we op het uitzichtpunt, waar het uitzicht inderdaad heel mooi was.






Daar we vandaag nog genoeg te fietsen hadden, schrapten we de afdaling en de klim van deze pittige helling. Het bleek een wijs besluit te zijn geweest.

Klimmend en dalend trapten we via Rozendaal naar Arnhem toe. Een prachtige tocht, maar mijn linkerkuit dacht er anders over.
Ik had een paar keer pijn in de kuit gevoeld, maar buiten bij de fietsen wachten, terwijl Ada bij een supermarkt boodschappen deed, voelde ik, dat mijn linkerkuit in de voorfase van kramp zat. 
Licht rekken hielp, insmeren met arnica-olie hielp nog beter.

Ookin Arnhem was het klimmen en dalen. Noodgedwongen koos ik voor een licht verzet. Tussen Arnhem en Oosterbeek vonden we een bank in de schaduw van bomen. Hier lunchten we aan de rand van het bos.

Van andere fietsers hoorden we, dat het aan het eind van de middag zou gaan onweren. Daar zouden we met de keuze van de camping rekening mee houden. 
In Oosterbeek kwamen we in de drukte van Classico Boretti terecht. Dat was op de smalle fietspaden soms lastig.

De LF4B is op het traject van vandaag erg mooi. Zo ook richting Renkum en Wageningen. Bij "De Blaauwe Kamer" namen we een cappuccino en een jus d'orange, waarna we de Midden-Nerderlandroute vervolgden.


Deze ging niet over de Grebbeberg, hetgeen ons verbaasde.
"Kennelijk een nieuwe route", dachten we, maar na 5 kilometer fietsen kwamen we bij station Rhenen uit! Een omweg voor niets!

Langs de Rijn reden we naar de Elsterberg om via Elst in Amerongen te bereiken. Hier kocht Ada wat eten voor vanavond. Ik wachtte buiten, terwijl het begon te spetteren. Het voorspelde noodweer viel erg mee.

Dat kon niet gezegd worden van Leersum, waar een valwind drie weken geleden flink had huisgehouden. 

We zagen een ingestorte hooiberg en honderden bomen, die als luciferhoutjes waren geknapt. Van een oprijlaan met beuken stond nog maar de helft overeind!
Via Nederlangbroek trapten we naar kasteel "Sterkenburg". 

Niet ver daar vandaan vonden we aan de Langbroekerdijk camping "Strosteeg". Deze boerderijcamping heeft voor trekkers verrassend veel voorzieningen. 

Daar maakten we gebruik van door na de tent opgezet te hebben ons te gaan douchen. Na ruim 99 kilometer gefietst te hebben met veel klimmen en dalen was dat geen overbodige luxe.

In de Tour de France won Bauke Mollema een soortgelijke etappe. Bij Ploegleider klom ik 4 plaatsen, waardoor ik nu weer negende sta.
Na de douche aten we aardappels met gemengde groenten, geitenkaas en walnoten. Als toetje was er bosvruchtenyoghurt.
De vaat was zo gebeurd, waarna we in de kantine van de kleine camping het dagboek bijwerkte onder het genot van een Kasteel.

Toepasselijk: we zijn vandaag aardig wat kastelen gepasseerd.

Geen opmerkingen: