Gesperrt

Ook al werd ik om half 6 wakker, ik had toch een goede nacht gemaakt. Gisterenavond kon je om 10 uur niet meer lezen, dus we gingen bijtijds naar bed. Om half 11 was ik vertrokken.
Om 6 uur gingen we eruit. Normaal moet ik meteen mijn blaas legen, maar we hadden gisteren zoveel gezweten, dat ruim een liter bier geen merkbaar effect had.
Stilletjes braken we de tent af en om 7 uur aten we de laatste boterhammen op, zodat we om half 8 Campingplatz "Kleinsteinberg" verlieten. We reden terug naar Gartrop, waar we de Römer-Lippe-Route weer oppikten.

We fietsten heel lang langs het Weser-Datteln-Kanal. Er hing een sluierbewolking en we hadden veel schaduw van de bomen, dus het was prima uit te houden vanmorgen.
We schoten lekker op en om kwart over 8 waren we al in Dorsten. Hier kochten we een brood voor onderweg en een koffie en een koude chocolademelk. Daar we door ons contant geld heen waren, pinden we bij de Commerzbank.

Via Hervest en Mersch reden we langs de meanderende Lipp naar Haltern am See. In het centrum van dit stadje kochten we op de markt wat fruit en kaas. De kaaskraam werd bemand door een Nederlandse vrouw.

We besloten om wat te gaan eten en drinken aan de Haltener Stausee. De eerste gelegenheid was halverwege de stuwdam. De deur was open, maar de zaak was gesloten. We werden verwezen naar "Jupp unner de Böcken". Op het grote terras dronken we Milchkaffee en Orangensaft met kwarktaart en appelkruimeltaart.

Langs de Westruper Heide trapten we naar Flaesheim, waar we tot Ahsen langs het Weser-Datteln-Kanal  kwamen te rijden. Bij Ahsen bleek de brug over de Lippe gesperrt. En als Duitsers iets doen, dan doen ze het gründlich. Er was geen doorkomen aan. Een heuse Umleitung. We keerden dus onverrichter zake terug naar de drukke weg en volgden deze tot de Uferweg naar Natrop.

We gingen actief op zoek naar schaduw, want de zon was doorgebroken en het was meteen een stuk warmer. Op de glooiende weg bij Sülsen werden we ingehaald door een Duitse fietser, die vertelde, dat ik de Ortliebboventas verkeerd had vastgemaakt: "Ich will es dich schauen."
"Es ist nicht notwendig", antwoordde ik.
Op hun e-bike reden zij verder. Een paar kilometer verderop zagen we hem en zijn vriend al fotograferend bij het nieuwe aquaduct in het Dortmund-Ems-Kanal.

 Een jaar of 5 geleden was het vorige aquaduct lek geraakt. Dit stuk van het dal liep onder water. Het oude aquaduct werd afgebroken en het nieuwe werd aangelegd. De Römer-Lippe-Route was toen langdurig geblokkeerd. Pardon: gesperrt!
De vriendelijke Duitser legde uit, hoe ik de Ortliebtas wel goed kon bevestigen. Dat ik daar niet eerder op gekomen was!

We klommen vanuit het dal naar Vinnum, de eerste echte klim van de vakantie. Aan de rand van het bos Altenbork aten we in de schaduw kersen en een boterham met kaas en maakten de halve liter chocolademelk soldaat.

We daalden af naar Bork, waar vandaan we via een variant uit "Fietsen naar Praag" over de heuvels naar Werne zouden fietsen. De slingerweg naar Cappenberg was af en toe dusdanig steil, dat het eerste voorblad noodzakelijk was.
Vanaf Schloss Cappenberg volgde een paar kilometer afdaling met een korte klim naar Vanhövel. Via Radweg 6 daalden we af naar Werne, waar we de Römer-Lippe-Radweg weer oppikten. Althans een klein stukje.
Door de bewegwijzering met een wit bord met een rode pijl ga je bij een driesprong nogal eens de mist in als de pijl min of meer in het midden van de twee wegen is geplaatst.

Zodoende moesten we in de buitenwijk van Werne een kleine kilometer terugfietsen  om weer bij de Lippe uit te komen. Langs deze rivier reden we linea recta naar Hamm.
Hier reden we naar Jugendgaststätte "Sylverberg".  We moesten een kwartier wachten voor we wisten, of we ons in konden schrijven, want pas om 5 uur kwam er iemand naar dit verlaten gebouw.

We mochten op het volleybalveld onze tent opzetten, waarna we bij de Pennymarkt boodschappen deden. Terwijl Ada de rijst met kikkererwten, paprika en bosuien kookte, douchte ik me met een harde straal.
Op een bank onder de bomen aten we dit op met een Krombacher Radler als dorstlesser. Na 106 kilometer fietsen met warm weer raak je aardig uitgedroogd.Na de Alpen-yoghurt deed ik de vaat, terwijl Ada ervaarde, wat een harde douchestraal is.
Gezeten op een bank las Ada verder in "Het pauperparadijs", terwijl ik het dagboek bijwerkte onder het genot van een Iserbeck Pilsener.

Een advies van deze oude rot: hou op vakantie altijd rekening met 's lands wijs, 's lands eer!
Tot onze stomme verbazing voelden we bij het naar bed gaan enkele spetters....